Do roli Marion brano pod uwagę zatrudnienie następujących aktorek: Eva Marie Saint, Piper Laurie, Martha Hyer, Hope Lange, Shirley Jones i Lana Turner.
Początkowo Hitchcock chciał powierzyć rolę Sama Loomisa Stuartowi Whitmanowi i Cliffowi Robertsonowi.
Kiedy Marion chce opuścić miasto z pieniędzmi, na łóżku widać cień kamery.
Kiedy Norman po raz pierwszy spotyka Marion i pyta czy pójdzie z nim do biura, jego usta się nie poruszają. Wypowiedziane słowa zostały dodane w postprodukcji.
Kiedy Marion uruchamia auto podczas spotkania z policjantem widać, że kluczyki od samochodu leżą na desce rozdzielczej.
Podczas sceny w salonie samochodowym kilkukrotnie widać tych samych statystów, którzy idą po chodniku w różnych kierunkach.
Kiedy Marion zostaje wielokrotnie dźgnięta pod prysznicem, osuwa się martwa po ścianie, na której nie zostawia żadnych śladów krwi.
Film nakręcono w Phoenix (Arizona, USA), Los Angeles, Universal City oraz na autostradzie California State Route 99 (Kalifornia, USA).
"Psychoza" jest pierwszym filmem, który pokazuje kobietę (Janet Leigh) tylko w samej bieliźnie.
Film nakręcono w tonacji czarno-białej, gdyż Alfred Hitchcock uważał, że film mógłby być "za krwawy" w kolorze.
Cenzura zażądała wycięcia trwającej ułamek sekundy sceny z nagą Janet Leigh pod prysznicem. Hitchcock jednak nie miał zamiaru ukrywać fakt ze ludzie kąpią się bez ubrania więc odesłał film bez usuwania wymienionej sekwencji. Cenzorzy założyli ze Hitchcock wywiązał się z polecenia i przepuścili film bez żadnych komplikacji.
Hitchcock kupił anonimowo prawa do ekranizacji powieści Blocha za 9 tys. dolarów, a następnie wykupił tyle egzemplarzy książki, ile tylko był w stanie. Miało to na celu ukrycie zakończenia filmu przed widzami.
W powieści Roberta Blocha Norman jest niski, gruby, starszy i odpychający. To Hitchcock zadecydował, aby w filmie był młody, przystojny i sympatyczny.
Hitchcock otrzymał list od rozwścieczonego ojca pewnej dziewczyny, która po obejrzeniu filmu "Widmo (1955)Widmo"Widmo (1955) ("Les Diaboliques") bała się brać kąpiel, natomiast po obejrzeniu "Psychozy" odmawiała brania prysznica. Hitchock odpisał mu, "poślij ją do pralni chemicznej".
Scena pod prysznicem trwa 45 sekund, a nakręcenie jej wymagało 7 dni zdjęciowych.
W scenie pod prysznicem nie widzimy ani momentu wbijania noża, ani rany na ciele Marion.
Legendarna scena pod prysznicem, trwająca zaledwie 45 sekund, wymagała od Hitchcocka aż 70 ustawień kamery.
W rankingu przeprowadzonym przez sieć kin UCI pod koniec 2004 roku scena "pod prysznicem" z tego filmu obwołana została najwspanialszym filmowym momentem wszech czasów.
Sławna scena pod prysznicem, w której ginie Janet Leigh, zajęła w 2004 roku pierwsze miejsce w rankingu "najlepszych kinowych scen śmierci". Taką zabawę zorganizował magazyn "Total Film".
Alfred Hitchcock postanowił sprawdzić jak bardzo przerażający jest "trup" matki Normana, więc umieścił go w garderobie Janet Leigh i czekał, żeby się przekonać jak głośno aktorka będzie krzyczeć, kiedy go odkryje.
24 lutego 2005 roku film zajął 2 miejsce w rankingu Digital Dreem Doors w kategorii najlepszy film lat sześćdziesiątych.
W scenie pod prysznicem ekipa filmowa puściła lodowatą wodę, żeby wywołać większy szok u Janet Leigh. Hitchcock nie wiedział o tym.
"Psychoza" to jedyny film, któremu towarzyszy muzyka wykonywana wyłącznie na instrumentach smyczkowych. Był to pomysł Hitchcocka, któremu chodziło o wywołanie dodatkowego napięcia u widza.
Okres zdjęciowy trwał od 30 listopada 1959 do 1 lutego 1960 roku.
Psychoza to pierwszy amerykański film, w którym pokazano toaletę. Wcześniej ze względu na stosowanie przez amerykańską cenzurę kodeksu Haysa, tego typu obrazy nie były dopuszczalne.
W powieści postać "Marion Crane" miała na imię "Mary". Imię zostało zmienione po tym, jak biuro prawne studia natrafiło na dwie kobiety, żyjące w Pheonix w Arizonie, które nazywały się "Mary Crane".
W scenie pod prysznicem użyto syropu czekoladowego, który miał imitować krew.
Głosu matki Normana użyczyli Paul Jasmin, Virginia Gregg i Jeanette Nolan. Hitchcock i jego dźwiękowcy na etapie postprodukcji dokonali zmieszania, spojenia wszystkich głosów w taki sposób, by nie można było rozróżnić, który z aktorów mówi w danym momencie.