W filmie miał zagrać Sylvester McCoy.
To Kate Winslet była oryginalnie brana pod uwagę do roli Ann Darrow. Rozważano również kandydaturę Natalie Portman, ale później zdecydowano, że jest za młoda do tej roli. Wcześniej o tę rolę ubiegała się Kim Basinger.
Michael Muhney starał się o rolę Bruce'a Baxtera.
Postać Carla Denhama miał początkowo grać George Clooney, Robert De Niro lub Ian McKellen. Ten ostatni odrzucił rolę, ponieważ pracował nad sztuką w Londynie.
Przed śmiercią, Fay Wray prowadziła negocjacje co do roli w filmie.
Na 5 tygodni przed premierą King Konga doszło do spięć między reżyserem filmu Peterem Jacksonem a twórcą ścieżki dźwiękowej Howardem Shore, czego wynikiem była rezygnacja Howarda z produkcji. Zastąpił go James Newton Howard.
Alex Norton odrzucił jedną z ról z powodu wcześniejszych zobowiązań.
Na szczycie Empire State Building, tuż przed upadkiem Konga, Ann leży obok niego boso. Kiedy małpa spada, Ann znowu ma na nogach szpilki.
Denham pyta Ann, czy nosi rozmiar 4. Numeracja rozmiarów ubrań została formalnie wprowadzona dopiero w 1957 roku i zaczynała się od rozmiaru 8.
Iluminacja górnych pięter i wieży Empire State Building pojawiła się wraz z Wystawą Światową (World’s Fair) w 1964 r. W latach 30. nie istniało żadne takie oświetlenie.
Kiedy Driscoll wbiega do windy pod koniec filmu, sam wybiera piętro. Tymczasem operatorzy windy byli zatrudnieni w Empire State Building jeszcze na początku lat 30-tych.
Kiedy Ann ześlizguje się po błotnistym zboczu, jej plecy są pokryte ciemnym błotem. Jednak kiedy wstaje, jej plecy są czyste.
Kiedy Kong ściga Jacka Discrolla w Nowym Jorku, przez chwilę w alejce można zobaczyć przechodzącą kobietę w bieli. Później kamera pokazuje przeciwny koniec alejki, a kobieta znika.
Podczas ucieczki przed brontozaurami w kanionie, gdy Bruce Baxter ukrywa się za skałą, nad jego głową pojawia się welociraptor. Widziany z góry, Baxter odwraca głowę w prawo, jednak w kolejnym ujęciu widzimy go obracającego się w lewo.
W scenie, w której Ann zbliża się do statku S.S. Venture, widzimy napis na rufie - nazwę miasta w Indonezji, "Surbaya". Jest to pisownia współczesna, obowiązująca od końca lat 60. W 1933 r., w którym ma miejsce akcja filmu, powinno być napisane "Soerbaja".
Kiedy Discroll wchodzi w wielbłądzi nawóz pod pokładem, w kolejnym ujęciu, zaraz po tym jak czyści buty, widzimy czystą podłogę, bez żadnego śladu nawozu.
Po ucieczce przed brontozaurami Mike rozmawia z Jackiem Discrollem. Podczas tej rozmowy lina na ramieniu Mike’a znika.
W scenie, w której załoga statku wkracza do lasu w poszukiwaniu Ann, można zobaczyć kamerę i ludzi od oświetlenia poruszających się w koronach drzew w lewym górnym rogu ekranu.
Statek ‘Venture’ podróżuje z Nowego Yorku, poprzez Atlantyk, na Pacyfik bez przekraczania Kanału Panamskiego.
Na samym początku filmu, podczas piosenki Ala Jolsona, widzimy most z mnóstwem samochodów. Po prawej stronie ekrany można zauważyć, iż animowany pióropusz dymu z komina jest zatrzymany – po lewej animacja działa poprawnie.
Podczas napadu szału w Nowym Jorku Kong z pełna siłą uderza pięściami w dach samochodu – nie czyniąc mu przy tym żadnej szkody.
Kiedy Kong stoi na szczycie Empire State Buliding i jest trafiony przez jeden z samolotów, wyraźnie widać dwa ślady po kulach i krew wypływającą z piersi. Jednak rany prawie natychmiast znikają.
Kiedy Kong spada z Empire State Building, drabina jest tuż pod jego podbródkiem, naprzeciwko Ann. Jednak kiedy później widzimy Ann stojącą na szczycie budynku drabina jest po drugiej stronie.
Sceny odbywające się na Wyspie Czaszki planowano sfilmować w południowej części Tajlandii, w styczniu 2005 roku. Jednak 26 grudnia tsunami zniszczyło część tamtego regionu, co spowodowało przeniesienie planu zdjęciowego do Nowej Zelandii.
Zdjęcia do filmu powstały w Los Angeles (Kalifornia, USA) oraz w Auckland, Wellington, Lower Hutt, dolinie Hutt, na wodach Cieśniny Cooka i na wyspie Kapiti (Nowa Zelandia).
Andy Serkis przygotowując się do roli wyjechał do Afryki przyglądać się gorylom w ich naturalnym otoczeniu.
Adrien Brody sam brał udział w scenach kaskaderskich z udziałem samochodów.
Początkowe sceny, w których Naomi Watts nosi kapelusz, jest hołdem Petera Jacksona dla Fay Wray i jej kapelusza w oryginalnym King Kongu.
Peter Jackson znany jest z tego, iż swoje filmowe pomysły modyfikuje w trakcie produkcji. Nie inaczej było w przypadku "King Konga" - w połowie, trwającego blisko 150 dni, okresu zdjęciowego, Jackson postanowił zmienić wygląd tytułowego bohatera -zmniejszono rozmiar jego pyska, a jednocześnie powiększono mu głowę.
Statek, którym bohaterowie płyną na Wyspę Czaszek, to trawler zakupiony przez Petera Jacksona od pewnego rybaka z Wysp Tonga. Interes ten nie wyszedł na dobre ani rybakowi, ani Jacksonowi – rybak oddał statek praktycznie za bezcen; natomiast kłopotem ekipy filmowej była fakt, iż rybak uparł się sprzedać okręt razem z zawartością w postaci kilku ton zamrożonych ryb. Możemy sobie jedynie wyobrażać jakich wrażeń zapachowych doznała ekipa podczas realizacji scen na statku...
Filmowy King Kong powstał przy użyciu unowocześnionej techniki cyfrowej, która we „Władcy Pierścieni” pomogła ożywić Golluma. Dzięki systemowi czujników umieszczonych w lateksowym kostiumie, w który odziany był aktor Andy Serkis, każdy jego ruch został zdigitalizowany i przeniesiony do pamięci komputera. Innowacją w stosunku do „Władcy Pierścieni” był fakt, iż oprócz ruchów Serkisa, do stworzenia postaci ogromnej małpy wykorzystano również jego mimikę. Dzięki temu widz ma wrażenie, iż na ekranie ogląda popisy prawdziwej małpy.
Tyrannozaurus z filmu Petera Jacksona ma trzy palce (zamiast dwóch). To hołd reżysera dla oryginalnej wersji filmu z 1933 roku, w której to właśnie Tyrannozaurus ma trzy palce.
Reżyser filmu Peter Jackson, swoją pierwszą wersję "King Konga" nakręcił w wieku 12 lat na domowej kamerze.
Krytycy z Associated Press umieścili film na 2 pozycji wśród najlepszych filmów 2005 roku.
W napisach końcowych zamieszczono napis mówiący że film jest dedykowany "prawdziwym odkrywcom Wyspy Czaszek", po czym wymieniane są nazwiska aktorów grających główne role w filmie z 1933 roku.
Studio filmowe w Wellington jest położone nieopodal lotniska, dlatego samoloty bardzo często zakłócały pracę ekipie.
Insekty atakujące Jacka Driscolla na dnie kanionu to powiększona wersja stworzeń żyjących w Nowej Zelandii zwanych Weta, imienników studia produkcyjnego Petera Jacksona.
Peter Jackson wykupił kilka rekwizytów z oryginalnego King Konga i umieścił je w swoim filmie.
Cyfrowo wygenerowany Nowy Jork jest z 1933 roku i posiada 90 tys. oddzielnych budynków.
Howard Shore nagrał większość utworów do filmu, ale niespodziewanie odszedł z projektu.
Ryk King Konga jest spowolnionym 2 razy rykiem lwa.
Prawie wszystkie samochody na ulicach Nowego Jorku to Fordy Model ‘A’. Zapewne po to, żeby ciąć koszty animacji komputerowej.
Zdjęcia do filmu kręcono od 6 września 2004 roku do sierpnia 2005 roku.